این اتو زغالی‌ها رو دیدید ؟ از این اتوهایی که خیلی سنگین‌ان و درشون باز میشه و توشون زغال می‌ریزن ، برا ما که یه شی قدیمی و عتیقه است ، اما اینجا هنوز عادی هست و مورد استفاده . البته نه تو خونه ، آدم‌هایی هستن که گاری‌های چوبی بزرگی دارند که همیشه جاشون مشخصه ، تو کوچه‌های مختلف ، تقریبن توی هر محله یکی دوتایی از این گاری‌ها هست ، مردم میان و ملافه‌ها و لباسهاشونو می‌دن به این اتوکش‌ها ، بعد اینا پای همون درختی که زیرش بساط کردن زغال‌ها رو روشن می‌کنن و باد می‌زنن و می‌ریزن توی اتوهاشون و اتو می‌زنند ، بعد هم لباس‌ها رو تمیز و مرتب تا می‌کنند و می‌ذارن کنار . برای هر لباس هم حدود دو روپیه می‌گیرن که خیلی ناچیز هست ، پول دو تا  آبنبات کوچیک مثلن .
اینجوری هم آدم هایی هستن که درآمدی پیدا می‌کنن و هم اینکه تو مصرف برق که تقریبن گرون هست صرفه جویی میشه .هرچند که خشک شویی ها هم هستن ، اما خب اینجوری خیلی ارزونتره .